κατάπρησις

κατάπρησις, ἡ (Α)

η πράξη τού καταπίμπρημι*. άναμμα, κατάκαυση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καταπίμπρημι (πρβλ. μέλλ. κατα-πρήσ-ω)].